LEGO Ideas — Rakieta NASA Apollo Saturn V

Projektanci — Valerie Roche i Felix Stiessen

Łącząc pasję zarówno do badania kosmosu, jak i budowania z klocków LEGO, Valerie Roche (znana jako Whatsuptoday) i Felix Stiessen (znany jako Saabfan) ściśle współpracowali w stworzeniu imponującego modelu misji Apollo 11 w LEGO Ideas.
„Największe wyzwanie stanowiła dla nas budowa modułu lądownika księżycowego” — mówi Felix. „Chciałem, by był możliwie jak najmniejszy (tak by zmieścił się w półstożkowych elementach widocznych w modelu), a jednocześnie by wyglądał dobrze i wiernie odwzorowywał rzeczywisty pojazd. Następnie zaczęliśmy dobudowywać do niego rakietę. Staraliśmy się również, by była jak najsolidniejsza, więc dla uzyskania integralności strukturalnej Valérie dodała wewnątrz kolumny i belki”.

„Ukończenie całego modelu zajęło nam tak właściwie całkiem sporo czasu. Często jedno z nas na kilka tygodni odkładało pracę nad projektem i wracało do niego później, ale dzięki temu, że ze sobą współpracowaliśmy, jedno z nas zawsze posuwało prace projektowe do przodu i ponownie motywowało drugą osobę. Ostatecznie ukończenie projektu zajęło nam koło roku. Byliśmy zaskoczeni (i oczywiście szczęśliwi), gdy dowiedzieliśmy się, że nasze dzieło będzie najnowszym modelem serii LEGO Ideas. W platformie LEGO Ideas najbardziej podobają nam się opinie i wsparcie otrzymywane od jej użytkowników. Odpowiadanie na komentarze, czytanie sugestii i ulepszanie modelu w jego aktualizacjach to wspaniała sprawa. Oczywiście szansa na zaprojektowanie własnego zestawu LEGO to również naprawdę fajna rzecz!”.

Program Apollo

25 maja 1961 r. prezydent John F. Kennedy rzucił w kraju wyzwanie, aby przed końcem dekady Amerykanin bezpiecznie poleciał na Księżyc i wrócił na Ziemię. NASA sprostała temu wyzwaniu w programie Apollo. Pierwszy raz ludzie mieli opuścić orbitę ziemską i odwiedzić inny świat. Program Apollo odegrał kluczową rolę w badaniu kosmosu i umożliwił odkrywanie jeszcze bardziej odległych światów w przyszłości. Program Apollo obejmował 11 lotów kosmicznych. Pierwsze dwie misje, Apollo 7 i 9, polegały na orbitowaniu wokół Ziemi, aby przetestować moduły dowodzenia i lądownika księżycowego. W trakcie kolejnych dwóch misji, Apollo 8 i 10, testowano różne komponenty podczas orbitowania wokół Księżyca, a także zrobiono zdjęcia jego powierzchni. Mimo że Apollo 13 nie udało się wylądować na Księżycu z powodu awarii, sześć innych misji zakończyło się sukcesem i astronauci powrócili z bardzo bogatym zbiorem danych naukowych oraz prawie 400 kilogramami próbek skał księżycowych. Pierwszą załogową wyprawą na Księżyc była misja Apollo 8. Rakieta krążyła wokół Księżyca w Wigilię 1968 r. Nieco ponad pół roku później, 20 lipca 1969 r., świat był świadkiem jednego z najbardziej zdumiewających osiągnięć technologicznych XX wieku, kiedy astronauta NASA biorący udział w misji Apollo 11 został pierwszym człowiekiem, który postawił stopę na Księżycu. Misja Apollo 11 trwała 195 godzin, 18 minut i 35 sekund — około 36 minut dłużej niż planowano. Po wejściu w orbitę księżycową moduł dowodzenia i lądownik odłączyły się od siebie. Podczas gdy jeden członek załogi pozostał w module dowodzenia na orbicie Księżyca, dwaj pozostali astronauci wyruszyli lądownikiem na historyczną wyprawę na powierzchnię Księżyca. Po zbadaniu powierzchni i przygotowaniu eksperymentów, co zajęło 21 godzin i 36 minut, astronauci powrócili bezpiecznie do modułu dowodzenia i rozpoczęli podróż powrotną na Ziemię.

Saturn V

Rakieta Saturn V była rakietą o największej mocy, która kiedykolwiek pomyślnie oderwała się od Ziemi. Wykorzystano ją w programie Apollo w latach 60. i 70. XX wieku. Rakieta miała 111 metrów wysokości i z pełnym zapasem paliwa, gotowa do startu, ważyła 2,8 miliona kilogramów. Używana w późniejszych misjach Apollo rakieta Saturn V składała się z trzech członów. W każdym członie paliwo w silnikach spala się aż do jego wyczerpania, a następnie człon odłącza się od rakiety. Wtedy odpalają się silniki kolejnego członu i rakieta dalej leci w kosmos. Pierwszy człon wyposażono w silniki o największej mocy, ponieważ to on miał do wykonania ciężkie zadanie wyniesienia w powietrze rakiety z pełnym zapasem paliwa. Pierwszy człon wyniósł rakietę na wysokość około 68 kilometrów. Drugi poniósł ją stamtąd prawie na orbitę. Natomiast trzeci wyniósł statek kosmiczny Apollo na orbitę Ziemi i poniósł go w kierunku Księżyca.