Grace

Mijn naam is Grace en ik verwijs naar mezelf met zij en haar. Ik identificeer me als transgender en queer. Toen ik nog een tiener was, wist ik al dat ik biseksueel/panseksueel was, maar ik was al achter de twintig voor ik erachter kwam wat transgender zijn eigenlijk betekent. En zodra ik dat ontdekte, wist ik meteen dat ik transgender ben. Het was net alsof ik bij mijn geboorte een heleboel LEGO® stenen had meegekregen en daarna tevergeefs probeerde om er een set mee te bouwen. Toen ik er echter achter kwam dat ik trans ben, kreeg ik eindelijk de instructies te zien en begreep ik waarom ik precies die stukken had gekregen en waarom ze op die specifieke manier in elkaar klikten.<br>

Ik begon als volwassene met LEGO stenen te bouwen toen mijn twee dochters geïnteresseerd raakten in DE LEGO FILM. We vonden die allemaal geweldig. Op dat moment had ik het mentaal erg moeilijk, en samen LEGO modellen bouwen was een van de weinige dingen die ik met hen kon doen. Maar zelfs nadat ze ’s avond naar bed waren gegaan, bleef ik bezig met de LEGO stenen. Het werd voor mij een manier om mentaal gezond te blijven en mezelf uit te drukken.

Vertel ons even wat meer over de LGBTQIA+ AFOL gemeenschap. Wat heeft het voor jou opgeleverd om deel uit te maken van die groep?

Vaak worden LGBTQIA+ mensen opgezadeld met het gevoel dat ze, door uit de kast te komen of zich als queer te identificeren, op de een of andere manier te seksueel zijn of te veel hun persoonlijke gevoelens delen. De realiteit is dat mensen gewend zijn aan de standaardprogrammering (d.w.z. dat iedereen hetero is) en dat LGBTQIA+ mensen helemaal niets verkeerd doen. Een veilige plek hebben is dus echt zinvol omdat je daar openlijk jezelf kunt zijn zonder dat mensen je meteen veroordelen.

Als transgender merk ik vaak dat er in de media en in vele delen van de wereld heel wat onbegrip en transfobie is. Gewoon bestaan kan moeilijk aanvoelen. Ik voel me in het openbaar geregeld bang of onveilig. Dus nogmaals, het is erg aangenaam om een veilige plek te hebben waar je gewoon jezelf kunt zijn. En ik heb er ook heel wat vrienden en gelijkgestemden ontmoet.

Ik maak van heel wat dingen die ik meegemaakt heb een LEGO bouwwerk, en vaak bouw ik LEGO kunst die op de een of andere manier queer is. Het is leuk dat er een LGBTQIA+ AFOL (Adult Fan of LEGO) gemeenschap is met leden die niet alleen mijn werk begrijpen, maar mogelijk ook dezelfde dingen hebben meegemaakt. Het biedt me ook een plek om naar terug te keren als ik steun nodig heb wanneer ik mijn werken heb tentoongesteld en moet omgaan met bepaalde subtiele of openlijke vooroordelen van mensen.

Welke rol kunnen bedrijven volgens jou spelen om de LGBTQIA+ gemeenschap te ondersteunen?

Ik vind dat bedrijven meer moeten doen dan alleen maar grote Pride-evenementen en -parades sponsoren. Die ondersteuning van onze grote evenementen is natuurlijk leuk om te zien, maar vaak zijn het de kleine dingen die er meer toe doen. Je als queer persoon veilig voelen en het gevoel hebben dat je meetelt, hangt voornamelijk af van de dagelijkse interacties met je collega’s. Ik zeg altijd dat het tijdens de Pride-week geweldig voelt om queer te zijn, maar er zijn natuurlijk nog 51 andere weken in een jaar. Wat kunnen bedrijven de rest van het jaar doen om te helpen?

Begrijpen dat ons leven er misschien niet uitziet als het typische leven dat ze in hun bedrijfsmodel of van hun klanten zouden verwachten. Na mijn transitie had ik geen baanverleden meer omdat geen van mijn voormalige werkgevers me kende als de persoon die ik nu ben. Als je mijn vroegere naam opzocht, kreeg je duizenden hits, maar met mijn nieuwe naam waren dat er maar enkele. Als een bedrijf niet ruimdenkend en begripvol is, valt dat maar moeilijk uit te leggen.

Ik vind ook dat bedrijven meer kunnen doen om overheidsfunctionarissen onder druk te zetten zodat ze fundamentele mensenrechten voor LGBTQIA+ mensen ondersteunen. Als individu heb ik maar één stem, maar een bedrijf heeft veel meer macht en invloed. Het zou leuk zijn als bedrijven het voor ons zouden opnemen. Dan zouden we zelf niet zo hard moeten knokken en zouden we in plaats daarvan meer met LEGO bezig kunnen zijn.

Hoe gebruik je creativiteit als hulpmiddel om jezelf uit te drukken?

Het is de taak van een kunstenaar om te zien en delen wat voor andere mensen verborgen blijft. In mijn wereld betekent dat het delen van ervaringen, gevoelens, angsten, passies en andere moeilijker te benoemen ideeën. Het is mijn doel om van iets ongrijpbaars als een gevoel een tastbaar kunstwerk te maken dat iemand letterlijk kan oppakken en – meer nog – begrijpen. Als mensen naar mijn werk kijken, wil ik dat ze voelen wat ik heb gevoeld. We leven allemaal in onze eigen gedachten. In ons hele leven zijn er misschien maar een tiental mensen die we echt kennen, terwijl we honderden of zelfs duizenden mensen oppervlakkig kennen. Ik wil mensen even doen stilstaan en hen een blik gunnen in mijn diepste gedachten en mijn leven. Ik zet de sociale beleefdheden en muren opzij en ik geef mensen een directe doorgang naar een van de intiemste ervaringen in mijn leven. Dat kan onthutsend zijn, maar het is ook een intense ervaring die empathie bevordert en hopelijk het wereldbeeld van de kijker verruimt.<br>

Hoe en waar vier je dit jaar de Pride-maand? Wat betekent de Pride-maand voor jou?

Normaal doe ik mee met verschillende evenementen waar ik woon. Maar door de pandemie en onze verhuizing kan ik Pride deze keer niet zoals gewoonlijk vieren. In plaats daarvan zal ik het waarschijnlijk virtueel vieren met enkele goede vrienden en mijn LEGO gemeenschap. Mijn partner helpt onze plaatselijke Pride-groep, dus doen we normaal ook mee met enkele lokale online evenementen, en misschien delen we zelfs wat zoete lekkernijen met buren.