LEGO Ideas - Nasa Apollo Saturnus V

De ontwerpers - Valerie Roche en Felix Stiessen

Valerie Roche (oftewel Whatsuptoday) en Felix Stiessen (oftewel Saabfan), met hun gedeelde passie voor ruimteverkenning en bouwen met LEGO stenen, werkten nauw samen aan hun indrukwekkende Apollo 11 missiemodel voor LEGO Ideas.
"De grootste uitdaging was de maanlandermodule. Ik (Felix) heb geprobeerd deze zo klein mogelijk te maken (ik wilde dat het in de halfkegelvormige gedeelten past, zoals te zien is in het model) en het er nog steeds goed en nauwkeurig uit te laten zien. Daarna gingen we verder met het bouwen van de raket eromheen. We hebben ook geprobeerd om de raket zo stevig mogelijk te maken. Valérie heeft daarvoor aan de binnenkant van het model pilaren en balken gebruikt."

"Het koste behoorlijk wat tijd om het hele model af te krijgen. Regelmatig werkte één van ons even niet aan het project om het later weer op te pakken, maar aangezien het een samenwerkingsproject was, werkte er altijd een van ons verder aan het project die de andere weer kon motiveren. Alles bij elkaar genomen zijn we er ongeveer een jaar mee bezig geweest." "We waren enorm verbaasd (en natuurlijk vooral heel erg blij) toen we hoorden dat ons model het nieuwste exemplaar van de LEGO Ideas serie zou worden. Wat wij zo leuk vinden aan het LEGO Ideas platform is de feedback en ondersteuning die je krijgt van de community. Het is geweldig om te reageren op de opmerkingen, suggesties te lezen en je model vervolgens aan te passen. Natuurlijk is de kans op het ontwerpen van je eigen LEGO set ook echt cool!"

Het Apollo-programma

Op 25 mei 1961 daagde de Amerikaanse president John F. Kennedy zijn land uit om voor het einde van het decennium een Amerikaanse burger veilig op en neer naar de maan te sturen. NASA is met het Apollo-programma die uitdaging aangegaan. Het zou de eerste keer zijn dat de mens de baan om de aarde verliet om een andere wereld te bezoeken. Het Apollo-programma speelde een cruciale rol in het verkennen van de ruimte en maakte het mogelijk om in de toekomst meer verre werelden te gaan verkennen. Het Apollo-programma bestond uit 11 ruimtevluchten. De eerste twee missies, Apollo 7 en 9, waren missies om de Command- en Lunar-modules te testen in een baan om de aarde. Tijdens de volgende twee missies, Apollo 8 en 10, werden verschillende componenten in een baan om de maan getest en werden foto's van het maanoppervlak genomen. De Apollo 13 kon vanwege een storing niet op de maan landen, maar tijdens in totaal zes andere missies lukte dit wel en deze leverden een schat aan wetenschappelijke gegevens en bijna 400 kilogram maanmonsters op. De eerste bemande missie naar de maan was Apollo 8. Deze cirkelde op kerstavond 1968 rond de maan. Iets meer dan zes maanden later, op 20 juli 1969, was de hele wereld getuige van een van de meest verbazingwekkende technologische prestaties van de 20e eeuw: een NASA-astronaut van Apollo 11 was de eerste mens die voet op de maan zette. De Apollo 11-missie duurde 195 uur, 18 minuten en 35 seconden - ongeveer 36 minuten langer dan gepland. Na in een baan om de maan te zijn gebracht, werden de Command-module (CM) en de Lunar-module (LM) van elkaar gescheiden. Terwijl één bemanningslid in de CM achterbleef, die om de maan cirkelde, maakten de andere twee astronauten de historische reis naar het maanoppervlakte in de LM. Nadat zij gedurende 21 uur en 36 minuten het maanoppervlak verkenden en experimenten opzetten, keerden de astronauten veilig terug naar de CM en begon de reis terug naar de aarde.

De Saturnus V

De Saturnus V was de krachtigste raket die ooit succesvol had gevlogen en deze werd in de jaren 1960 en 1970 in het Apollo-programma gebruikt. De raket was 111 meter lang en als hij helemaal was volgetankt voor het opstijgen, woog de raket 2.800.000 kilogram. De Saturnus V die voor de latere Apollo-missies werd gebruikt, bestond uit drie trappen. Tijdens elke trap branden de motoren totdat de brandstof op was en werd dan afgestoten. De motoren van de volgende trap werden ontstoken en de raket bleef verder de ruimte in gaan. De eerste trap had de krachtigste motoren, aangezien deze de volgetankte raket voldoende stuwkracht moesten geven om op te kunnen stijgen. De eerste trap bracht de raket tot een hoogte van ongeveer 68 kilometer. De tweede trap bracht het vanaf daar bijna in een baan om de aarde. De derde trap bracht het Apollo ruimtevaartuig uiteindelijk in de baan om de aarde en vervolgens naar de maan.