Het Amber-avontuur – Hoofdstuk 6: Geest uit de fles

Sorry voor de radiostilte, Ninjagrammers. Vanaf het moment dat ik de urn aanraakte, stond alles op zijn kop! Ik zal jullie even bijpraten.

Plotseling werd ik in een nieuw visioen getrokken. Mijn moeder was er, met nog honderd andere mensen – zoals de eerdere Meesters van de Amber. Er waren ninja's, bewakers, leiders, zelfs een chef-kok, maar achter hen doemde een figuur op.

De Eerste Meester van de Amber.

Er stroomde pure kennis mijn geest binnen – de ware geschiedenis van mijn element!

Ik zag hoe een eerloze Metalonische smid jaloers werd op de Meesters.

Ik zag zijn fascinatie voor een oude, scheve boom met mystieke amber. Die boom verstrikte alles in zijn takken wat te dichtbij kwam: insecten, mensen, zelfs pure energie.

Met deze kennis maakte hij het allereerste Chronostaal en gebruikte dit om fracties van de krachten van de Meesters in die artefacten te verankeren. Door ze in de Urn van Vijandschap te kanaliseren, creëerde hij een nieuwe kracht – Amber, een element om de andere elementen mee te stelen!

Eindelijk, na een leven vol afgunst en spijt, en nu hij zijn kracht had doorgegeven, zag ik zijn ultieme nederlaag door Wu en Garmadon. Hij probeerde de urn nog een keer te gebruiken, om alle geschenken die de Eerste Spinjitzumeester aan zijn zonen had doorgegeven te ondermijnen, maar de urn zelf was hongerig geworden. De urn zoog zijn geest op! De broers vonden het een passende straf en verborgen de urn in deze tombe.

Ik was verbijsterd! Was Amber dan geen origineel element? Is het gemaakt door iemand die net zo egoïstisch en hatelijk was als mijn vader?

Helaas was de Eerste Meester van de Amber niet slechts een visioen geweest – hij zat nog steeds in de urn en hij probeerde uit alle macht uit zijn ambergevangenis te ontsnappen. Hij liet me mijn verleden zien. Hij zag hoe ik de Meesters manipuleerde, mijn vrienden pijn deed... en ik kon zijn teleurstelling over mijn verzoening voelen.

Voordat ik iets kon doen of zeggen, vond er weer een explosie van licht plaats en deze keer voelde ik de wereld om me heen verschuiven en steeds groter en groter worden...